Sep 23, 2019 บันทึก จป.วิชาชีพ

บันทึก จป. วิชาชีพ : ตอนที่ 17

หนึ่งเดือน ก่อนที่สัญญางานของผมจะสิ้นสุดมีเจ้าหน้าฝ่ายการเงิน ซึ่งเป็นสุภาพสตรีชาวเกาหลีเดินทางมาคุยด้วยเรื่องเงื่อนไขการต่อสัญญางาน สารภาพตามตรงว่าในตอนนั้นผมยังชอบสายงานก่อสร้างมากกว่างานในโรงงานจึงเจรจาต่อรองเรียกร้องไป 2 อย่าง1. เงินเดือน 70K2. วันหยุดเสาร์-อาทิตย์ คำตอบที่ได้เธอบอกว่าเรื่องวันหยุดไม่มีปัญหาแต่เงินเดือนต้องขอพิจารณาก่อน หลังจากนั้นผมเข้าใจว่าเงื่อนไขที่เรียกร้องไป คงจะไม่ผ่านเพราะบริษัทเริ่มมีการเรียกผู้สมัครงานเข้ามาสัมภาษณ์อยู่หลายคน จนกระทั่งเหลือเวลาอีก 2 อาทิตย์เจ้าของหอพักที่ผมเช่าอยู่เข้ามากดดันว่าถ้าจะไม่อยู่ต่อต้องรีบบอกเพราะจะได้ติดต่อให้คนที่จองคิวเอาไว้เข้ามาอยู่แทน ผมจึงไปถามหาคำตอบกับผู้บริหารซึ่งก็คือ ดร. แสง MD คนใหม่สรุปว่า ดร. แสง ก็ตอบไม่ได้โดยโยนไปที่ผู้บริหารจากส่วนกลางที่ยุโรป เวลาผ่านไปกระทั่งอาทิตย์สุดท้ายยังไม่มีใครให้คำตอบผมได้ว่าจะจ้างต่อหรือไม่ผมตัดสินใจบอกเจ้าของหอพักว่าผมจะย้ายออกอย่างแน่นอน ถึงตอนนี้ผมเริ่มไม่พอใจตรงที่ถ้าไม่จ้างต่อก็ไม่เป็นไรขอให้บอกมาเท่านั้นจะได้จัดการกับชีวิตตัวเองได้ว่าจะทำอย่างไรต่อไป และแล้วก็เหลือ 3 วันสุดท้ายก่อนหมดสัญญางานผมยังไม่ได้คำตอบเช่นเดิมแต่เผอิญว่าวันนั้นมี CFO จากยุโรปมาประชุมและผมถูกเรียกเข้าไปรายงานสรุปข้อมูล ขณะที่ทุกคนกำลังคุยกันเรื่องงานผมซึ่งนั่งนิ่งเงียบมาตลอดตัดสินใจยกมือกลางที่ประชุม "ขอผมถามคำถามสักข้อได้หรือไม่ครับ" "ได้สิ"CFO ตอบ วินาทีนั้นทุกคนคงคิดว่าผมจะพูดเรื่องงานที่คุยกันอยู่แต่เปล่าเลย "สัญญางานของผมเหลือแค่ 3 วันจะไม่ต่อสัญญาก็ไม่เป็นไรผมแค่แปลกใจว่าทำไมไม่มีใครสักคนที่ให้คำตอบผมได้" CFO ทำหน้าตกใจหันไปถามผู้บริหารรอบวง"ทำไมถึงปล่อยให้เป็นแบบนี้"…

Sep 23, 2019 บันทึก จป.วิชาชีพ

บันทึก จป. วิชาชีพ : ตอนที่ 16

โครงการก่อสร้างอาคารใกล้จบแล้ว ขณะเดียวกันก็มีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในฝ่ายบริหารเกิดขึ้นเมื่อบริษัทจากยุโรป ยื่นข้อเสนอซื้อหุ้นทั้งหมดจากผู้ถือหุ้นชาวไทยด้วยข้อเสนอที่ถูกมองว่าไม่ยุติธรรมนัก และเป็นการบีบบังคับ อย่างไรก็ตามสุดท้ายดีลก็จบลงด้วยบริษัทยุโรปซื้อกิจการได้สำเร็จและมีการเปลี่ยนตัวผู้บริหารยกชุด MD คนเก่า ซึ่งเป็นชาวเกาหลีถูกปลดออก แทนที่ด้วย MD คนใหม่ชาวไทย ผู้มีดีกรีเป็นถึงด็อกเตอร์จากต่างประเทศ ซึ่งต่อไปจะขอเรียกว่า ดร.แสง GM และ นายนุ้ยซึ่งเป็นวิศวกรก็ต้องออกเช่นกัน โดยได้เงินชดเชยตามกฎหมาย คนที่ต้องออก ยังรวมไปถึง production manager และตำแหน่งอื่น ๆ อีกหลายตำแหน่ง โมดิ project manager ได้ไปต่อ เพราะมาทำงานในสายของบริษัทยุโรปอยู่แล้ว ส่วนผมอยู่ระหว่างรอกำหนดครบสัญญา 4 เดือน ซึ่งก็เหลืออีกแค่ไม่กี่สัปดาห์ ประสบการณ์จากการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่คราวนี้ตอกย้ำให้เห็นถึงความไม่แน่นอนในการทำงานอะไรก็เกิดขึ้นได้ความมั่นคงในงานประจำไม่มีอยู่จริง เราควรเก็บเงิน และลงทุนในสิ่งที่เรามีความชำนาญเพื่อเป็นอีกทางเลือกในการสร้างรายได้ อย่าฝากชีวิตไว้แค่กับงานประจำ อย่าใช้เงินไปกับการสร้างหนี้ระยะยาว เพราะถึงอย่างไรการเป็นลูกจ้างบริษัทก็ไม่มีอะไรแน่นอนจริง…

Sep 21, 2019 บันทึก จป.วิชาชีพ

บันทึก จป. วิชาชีพ : ตอนที่ 15

ในที่ประชุมประจำสัปดาห์ กับ ผู้รับเหมาซึ่งเราจะเริ่มต้นด้วยเรื่องความปลอดภัยจากนั้นตามด้วยเรื่องของความคืบหน้าโครงการเสมอ การประชุมวันนั้นมีผม กับ โมดิ เป็นตัวแทนบริษัทส่วนผู้รับเหมา มีนายถั่ว กับ วิศกรระหว่างที่ผมนำเสนอรายการติดตามประเด็นที่ต้องแก้ไขตาม action plan จู่ ๆนายถั่วก็พูดขึ้นมาว่า"คุณรู้ไหมว่า ผมเซฟชีวิตคุณ ไม่ต่ำกว่า 2 ครั้งแล้ว ถ้าคุณยังไม่เปลี่ยนวิธีทำงาน ผมไม่รู้ว่าจะช่วยคุณได้ต่อไปแค่ไหน" "คุณพูดอะไร ผมไม่เข้าใจ"ผมงง กับสิ่งที่นายถั่วกำลังพูด "ลูกน้องของผม เตรียมมีดไว้แล้วถ้าผมไม่ห้ามไว้ ป่านนี้คุณคงมีชื่ออยู่แค่ในหนังสือพิมพ์กรอบเล็ก ๆ" "ใครที่จะทำร้ายผม ผมจะได้แจ้งความจับข้อหาพยายามฆ่า"ผมถามด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย "ออกไปแล้ว !"นายถั่วตกใจรีบตอบปัด ไม่ยอมบอกชื่อ ถึงตอนนี้ผมเข้าใจสิ่งที่นายถั่วต้องการสื่อสารผมไม่รู้สึกกลัวแม้แต่นิดเดียวกับคำขู่ หรือ คำอ้างบุญคุณที่ได้ยินแต่กลับรู้สึกขยะแขยงคนคนนี้มากเดี่ยวจะเล่าให้ฟังว่าทำไม "ถ้าการที่ผมทำงานอย่างตรงไปตรงมาเพื่อช่วยปกป้องชีวิตของคนทำงานกลับสร้างความไม่พอใจให้พวกเขาจนกระทั่งผมโดนทำร้ายผมไม่เสียใจเลย หากโดนทำร้ายจริง ๆและยังยืนยันว่าจะทำหน้าที่เหมือนเดิมครั้งหน้าคุณไม่ต้องห้ามลูกน้องคุณอีกต่อไปแล้ว" นายถั่วได้แต่นิ่งเงียบ ส่วนโมดิ…

Sep 21, 2019 บันทึก จป.วิชาชีพ

บันทึก จป. วิชาชีพ : ตอนที่ 14

ผมทั้งโกรธทั้งตกใจเมื่อเห็นพนักงานของผู้รับเหมาเดินบนเหล็กโครงหลังคาสูงจากระดับพื้น 10 กว่าเมตรโดยไม่ใช้อุปกรณ์กันตกใด ๆ ทั้งสิ้น ใจหนึ่งอยากจะเป่านกหวีดเรียกลงมาทันทีแต่อีกใจก็กลัวเสียงนกหวีดจะทำให้สะดุ้งร่วงตกลงมา ผมจึงรีบหยิบมือถือถ่ายคลิปสั้น ๆ ไว้เป็นหลักฐานแล้วอีกไม่กี่วินาทีต่อมาพอพนักงานคนดังกล่าวใช้มือจับโครงเหล็กไว้แน่นผมจึงเป่านกหวีด และตะโกนเรียกทันที"ลงมาเดี๋ยวนี้" "ผมจะออกใบเตือนให้และถ้าครั้งหน้าทำแบบนี้อีกผมจะไม่ให้มาทำงานแล้วเข้าใจมั้ย"ผมบอกพนักงานคนที่ทำผิด "ครับผม จะไม่ทำอีกแล้ว" วันรุ่งขึ้นปรากฎว่าทีมติดตั้งโครงหลังคาทั้งหมดไม่มีใครมาทำงานกันเลย นายถั่วเล่าว่าทีมติดตั้งโครงหลังคาซึ่งเป็นผู้รับเหมารายย่อยไม่สามารถทำงานโดยสวม safety harness ได้ ถ้าจะให้พวกเขากลับมาทำงานอีก ผมจะต้องปล่อยให้ทำงานบนที่สูงอย่างอิสระ จะใช้ safety harness หรือไม่ก็ได้ แต่ถ้าไม่ยอม จะต้องหาทีมทำงานใหม่ ซึ่งไม่รู้ว่าจะได้เมื่อไร ซึ่งแน่นอน ผมไม่ยอมให้ทำงานแบบเสี่ยงอันตราย ทีนี้ปัญหาของโครงการนี้ก็คือบริษัทที่ผมทำงานให้ ดันไปทำสัญญากับลูกค้าว่างานต้องเสร็จภายใน 4 เดือนและมีเงื่อนไขว่า ถ้าเสร็จไม่ทันจะยอมเสียเงินค่าปรับเป็นเงินจำนวนมากให้ลูกค้า ขณะเดียวกันนายนุ้ยวิศวกรบริษัททำสัญญากับผู้รับเหมาว่างานต้องเสร็จภายใน 6 เดือน คิดว่าผู้รับเหมาจะรีบมั้ยละครับ คนที่เดือดร้อนมากคือโมดิ ที่เป็น…

Sep 21, 2019 บันทึก จป.วิชาชีพ

บันทึก จป. วิชาชีพ : ตอนที่ 13

เวลา 7 โมงเช้าของวันที่อากาศสดใสนายถั่ว และทีมงานตระเตรียมแฟนต้าน้ำแดงมาวางไว้บริเวณหน้างานจากนั้นก็นั่งยอง ๆ ลงกับพื้นพร้อมด้วยทีมงาน 5-6 คนทั้งหมดพนมมือ ถือธูปไหว้ขอพรเจ้าที่เจ้าทางให้งานยกโครงหลังคาเป็นไปด้วยความเรียบร้อย ผมไม่ได้อคติกับเรื่องความเชื่อส่วนบุคคลแต่อดนึกในใจไม่ได้ว่าถ้าต้องการให้งานเรียบร้อย ทำไมถึงไม่ใส่ใจในสลิงเก่า ๆ ที่เอามาใช้ซึ่งต้องให้ผมมาบอกให้เปลี่ยน ทำไมไม่จัดทำ lifting plan ตามคำแนะนำจนกระทั่งผมต้องบังคับยื่นคำขาดถึงได้มี อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ทำไมไม่พอใจ เมื่อผมบอกให้ติดไลฟ์ไลน์สำหรับให้พนักงานคล้องเกี่ยวสาย safety harness (และอีกหลายทำไม) คิดได้แบบนี้แล้วผมก็อดขำไม่ได้จึงหยิบกล้องมือถือมาถ่ายภาพเอาไว้เป็นอีกหนึ่งความทรงจำ "บางที เจ้าที่เจ้าทางอาจจะช่วยพวกคุณอยู่ด้วยการดลใจให้ผมมาอยู่ที่นี่คอยแนะนำดูแลพวกคุณ อย่างที่คุณไม่ค่อยชอบนั่นแหละท่านคงกำลังช่วยพวกคุณแบบนี้"

Sep 21, 2019 บันทึก จป.วิชาชีพ

บันทึก จป. วิชาชีพ : ตอนที่ 12

"ผมชื่อโมดิครับ"Project manager คนใหม่แนะนำตัว โมดิ เป็นชาวอินเดีย แต่พูดไทยได้ในระดับดีเลยทีเดียว โมดิเข้ามาทำงาน โดยอยู่ในสายของบริษัทจากยุโรป อย่างที่เคยเล่าให้ฟังว่า บริษัทที่ผมทำงานให้อยู่นั้น เป็นบริษัทร่วมลงทุนระหว่างยุโรปกับไทยแต่ทีแรกไม่ได้เป็นเช่นนี้เดิมทีเดียวเป็นการร่วมลงทุนระหว่างบริษัทเกาหลีและไทยแต่ต่อมาบริษัทยุโรปได้ซื้อกิจการที่เกาหลี ทำให้ได้หุ้นของบริษัทร่วมลงทุนในไทยมาด้วย ทั้งนี้ทั้งนั้น ความสัมพันธ์ระหว่างบริษัทยุโรปกับไทย แม้ฉากหน้าจะดีแต่เบื้องหลังไม่ค่อยดีสักเท่าไร ทันทีที่โมดิเข้ามา นายนุ้ยซึ่งเป็นวิศวกรก็ไม่ค่อยสบอารมณ์ เพราะเขาไม่สามารถตัดสินใจทุกอย่างได้แบบเดิมอีกต่อไป ผมเองไม่ได้คุยกับโมดิมากนักในทีแรกจนกระทั่งถึงวันที่ลูกค้าจะมาออดิท กำหนดการลูกค้าจะมาในวันจันทร์แต่สภาพพื้นที่ เต็มไปด้วยเศษบรรจุภัณฑ์จากกระบวนการผลิตเต็มไปหมด ผมมาทำงานในวันอาทิตย์ เห็นโมดิหัวหมุน หารถมารับขยะ แต่ไม่มีใครช่วยประสานงานให้ คอยดูอยู่นาน เห็นถึงความตั้งใจจึงตัดสินใจเข้าไปช่วยประสานงานจนรถขยะเวียนมาขนขยะออกไปจนหมดในเวลาเกือบ 3 ทุ่ม หลังจากนั้นโมดิก็ต้องไปประชุมที่ยุโรปปัญหาใหญ่สำหรับโมดิ ก็เกิดขึ้นอีกครั้งโมดิจำเป็นต้องรายงานความคืบหน้าของโครงการให้ฝ่ายบริหารแต่นายนุ้ยไม่ยอมให้ความร่วมมือ ผมจึงเป็นทางเลือกสุดท้ายที่โมดิติดต่อมาซึ่งผมก็ยินดีช่วยเหลือเท่าที่ทำได้อย่างเต็มที่เป็นอันว่าโมดิรอดตัวไป หลังจากโมดิกลับมาเราก็เริ่มสนิทกันมากขึ้นโมดิพูดไทยได้ แต่มักจะพูดอังกฤษกับผมทำให้ภาษาอังกฤษของผมพัฒนาขึ้นจากการได้ฟัง ได้พูด ทุกวัน แต่ในการทำงานก็ต้องมีความคิดที่ไม่ตรงกันครั้งหนึ่ง โมดิ ไม่พอใจการทำงานของผมเขาเดินเข้ามาถามว่า หากจะส่งรายงานให้ผู้บริหาร(พร้อมเอาเนื้อหารายงานมาให้ดู)ผม…

Sep 21, 2019 บันทึก จป.วิชาชีพ

บันทึก จป. วิชาชีพ : ตอนที่ 11

ผมบอกรุ่นน้องเสมอว่าหากเป็น จป. ในสายงานก่อสร้างอย่ารับเงินเดือนในอัตราเหมาจ่ายโดยไม่ได้โอทีเด็ดขาด เพราะเมื่อคุณต้องทำงานหนัก เลิกงานดึกจะรู้สึกท้อแท้มาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่องานไม่สนุกและ/หรือรู้ว่าเพื่อนได้โอที แต่ตัวเองไม่ได้ แต่อย่างไรก็ตามหากคุณก้าวขึ้นมาเป็นผู้จัดการได้เงินเดือนสูงก็มักจะไม่ได้เงิน otและก็ไม่มี ot บังคับให้ต้องทำเรียกว่าอยากทำก็ทำไม่อยากทำก็มอบหมายให้ลูกน้องทำ สำหรับโครงการในเรื่องที่กำลังเขียนเล่าให้อ่านเวลานั้น ผมได้เงินเดือนอยู่ที่ 50Kหยุดวันอาทิตย์วันเดียวแต่ด้วยการที่ไม่สามารถเชื่อใจผู้รับเหมาได้จึงต้องไปทำงานทุกวันโดยไม่มีวันหยุดติดต่อกัน 4 เดือน หลังจากหมดสัญญา 4 เดือนผมใช้เวลาทำงานอีก 2 ปีเพิ่มเงินเดือนขึ้นเป็น 87Kและก็เพิ่งจะปฏิเสธเงินเดือน 100K ไปเมื่อไม่กี่วันจะเห็นได้ว่าอาชีพ จป. วิชาชีพ ได้เงินเดือนไม่น้อยเลย แต่อีกเรื่องหนึ่งที่ต้องจำไว้ให้แม่น คืออย่าประมาทกับเงินหรืองานที่มีอยู่ควรเก็บเงินสดสำรองไว้เป็นจำนวนเงินขั้นต่ำที่ต้องใช้แต่ละเดือน จำนวน 6 เดือนและอย่าสร้างหนี้เพราะอาชีพนี้มีโอกาสต้องออกจากงานตลอดเวลา ผมเคยเจอมาแล้วจป. ที่โดนด่า หยาบคายได้แต่ก้มหน้าทนเพราะมีภาระหนี้จำนวนมากจึงจำเป็นต้องทนอยู่อย่างไร้ศักดิ์ศรีอย่าให้เป็นเช่นนั้นเลย

Sep 21, 2019 บันทึก จป.วิชาชีพ

บันทึก จป. วิชาชีพ : ตอนที่ 10

เดิมทีเดียวคนของบริษัทที่มีหน้าที่รับผิดชอบโครงการมีด้วยกัน 3 คนคือGM (General Manager)วิศวกรและ จป. วิชาชีพ ปัญหาความไม่ลงรอยระหว่างผมกับผู้รับเหมาเริ่มขยายตัวรุนแรงขึ้นจากเดิมเมื่อวิศวกรของบริษัทที่ชื่อว่า นายนุ้ย คอยให้ท้าย นายนุ้ยสนิทกับผู้รับหมาค่อนข้างมาก ไปทานข้าว ไปดื่มเหล้าด้วยกันบ่อย แต่ผมก็ยังคาดหวังว่ามืออาชีพต้องแยกเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวได้ โดยนิสัยแล้วไม่ว่าจะทำอะไรก็ตามผมจะรายงานให้เพื่อนร่วมทีมทราบก่อนเพื่อไม่ให้เกิดความขัดแย้งในรายละเอียดที่ไม่ตรงกันก่อนประชุม 1 วันผมจึงคุยปรึกษากับนายนุ้ย "นุ้ยครับ ผมมีความเห็นว่างานตัดเสาเข็มอันตรายมากเพราะปลายเสาเข็มบางต้นสูงจากพื้นดิน 4-5 เมตร เลยทีเดียวหากล้มมาทับคนงานคงถึงขั้นเสียชีวิตเสาเข็มต้นที่สูง ๆ แทนที่เราจะให้คนเข้าไปตัดโดยไม่มีอะไรป้องกันเราเปลี่ยนวิธีทำงานดีมั้ย"ผมเสนอความเห็นต่อนายนุ้ย "ทำอย่างไรดีละ"นายนุ้ยถาม "เราใช้แบคโฮ หรือ เครน เข้ามาช่วยยกรั้งไว้ได้เพื่อป้องกันเสาเข็มล้มทับคนที่เข้าไปสกัดและตัดเหล็กโดเวล"ผมตอบนายนุ้ย "ดีครับ เอาเลย"นายนุ้ยเห็นด้วย "ผมจะไปคุยกับผู้รับเหมา ไม่รู้ว่าจะ ok หรือไม่" "ต้องโอเคสิ เราเป็นเจ้าของงาน ต้องการอะไรเขาต้องทำตาม" นายนุ้ยพูดสนับสนุนผมเต็มที่ วันต่อมา…

Sep 21, 2019 บันทึก จป.วิชาชีพ

บันทึก จป. วิชาชีพ : ตอนที่ 9

ต้องยอมรับว่า จป. วิชาชีพมีบทบาทให้คุณให้โทษกับผู้รับเหมาดังนั้นจึงมีโอกาสสูงมากที่จะได้รับข้อเสนอเป็นสินบนต่าง ๆ ตั้งแต่ประกอบอาชีพนี้มามีหลายครั้งที่ผู้รับเหมาชวนผมไปกินข้าวตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกันซึ่งในโครงการนี้ก็เช่นกัน เมื่องานก่อสร้างดำเนินไปถึงขั้นตอนของงานติดตั้งระบบไฟฟ้านั่นเป็นช่วงเวลาที่ผู้รับเหมารายย่อยต้องเข้ามา ผมได้รับโทรศัพท์แนะนำตัวจากเจ้าของบริษัทติดตั้งระบบไฟฟ้า ที่นายถั่วเรียกว่า "อาจารย์"(เป็นอาจารย์สอนอยู่ในสถาบันการศึกษาแห่งหนึ่ง) อาจารย์ได้นัดหมายเจอกับผม ที่ไซต์งานซึ่งวันแรกที่เจอกันแทนที่จะคุยเรื่องงานอาจารย์กลับพยายามชวนผมทานข้าวโดยบอกว่า เพื่อ จะได้คุยเรื่องงานกันให้ชัดเจน ผมเองไม่อยากไปแต่เมื่อโดนคะยั้นคะยอ ก็เกรงจะเป็นการเสียมารยาท จึงรับปากไปว่า ได้ ความตั้งใจของผมคือไปทานอาหารกลางวัน ประเภท ข้าวผัด ก๋วยเตี๋ยว ข้าวราดแกง ซึ่งผมจะเป็นคนจ่ายเงินเอง ไม่ให้เลี้ยง "ผมไม่ค่อยถนัดแถวนี้ ไปแถวบ้านผมดีกว่า"อาจารย์บอก "ลองดูนี่สิ น้อง ๆ น่ารักทั้งนั้น คุณชอบแบบไหน"อาจารย์โชว์รูปผู้หญิงสาวสวยในมือถือ ผมเข้าใจได้แล้วว่าอาจารย์ไม่ได้อยากจะพาผมไปกินข้าวเพื่อนั่งคุยงานกันอย่างที่บอกตอนแรก หลังจากอาจารย์ขอตัวกลับ แล้วขับรถออกไปได้ครู่หนึ่ง ผมโทรศัพท์หาอาจารย์"อาจารย์ครับ ผมไม่สะดวกไปในตอนนี้ เอาไว้จบโครงการแล้วค่อยว่ากันอีกทีนะครับ" "เฮ้ย! ต้องไปก่อนเริ่มงานสิ เสร็จงานแล้วจะไปทำไม"…

Sep 21, 2019 บันทึก จป.วิชาชีพ

บันทึก จป. วิชาชีพ : ตอนที่ 8

ถ้ามาไล่เรียงกันว่านายถั่วเริ่มมีปัญหากับผมเมื่อไร จุดเริ่มต้นเกิดขึ้นตั้งแต่ตอนงานเสาเข็ม ในโครงการก่อสร้างนี้จำเป็นต้องเลือกใช้เสาเข็มเจาะเนื่องจากเป็นงานต่อเติมขยายอาคารที่ใกล้กับอาคารเดิมมากประเมินกันแล้วแรงตอกเสาเข็มอาจส่งผลให้อาคารเดิมทรุด ผมได้แจ้งผู้รับเหมาตั้งแต่แรกแล้วว่าต้องทำการปิดรูเสาเข็มที่เจาะไว้ด้วยเพราะหากขาข้างหนึ่งของคนทำงานตกลงไปในหลุมความรุนแรงอาจทำให้ขาหักได้เลยทีเดียวและที่น่ากลัวมากก็คือเด็ก ! ตามที่เล่าไปในตอนก่อนว่าโครงการนี้มีแคมป์คนงานตั้งอยู่ในพื้นที่ก่อสร้าง ช่วงกลางวันการควบคุมดูแลไม่ให้เด็กเข้ามาในพื้นที่ทำงานยังพอทำได้แต่ช่วงกลางคืนเด็กอาจจะแอบออกมา จะเกิดอะไรขึ้นหากเด็กตัวเล็ก ๆตกลงไปในรูเสาเข็ม อุบัติเหตุแบบนี้เคยเกิดขึ้นแล้วในประเทศไทยปี 2528 เด็กหญิงสร้อยเพชร อายุ 9 ขวบตกลงไปในรูเสาเข็มเสียชีวิตอย่างน่าเศร้าใจ นายถั่วฟังคำอธิบายของผมแต่ก็ทำเพียงบางส่วนคือปิดหลุมเสาเข็มแค่บางรูไม่ใช่ทุกรู แถมยังแสดงทีท่าไม่พอใจทุกครั้งที่ผมรายงานไปว่าช่วยปิดรูเสาเข็มด้วย