หลังจากไม่ประสบความสำเร็จในการทำธุรกิจส่วนตัว
ผมกลับมาทำอาชีพเก่าที่ห่างเหินไปนาน นั่นก็คือ จป. วิชาชีพ
หลายคนคงไม่รู้จักอาชีพนี้ ขณะที่คนในโรงงานรู้จักกันเป็นอย่างดี
จป. วิชาชีพ หรือ เจ้าหน้าที่ความปลอดภัย อาชีวอนามัย และสิ่งแวดล้อมในการทำงานระดับวิชาชีพ เป็นตำแหน่งงานตามกฎหมายที่บังคับให้สถานประกอบการที่มีจำนวนพนักงานตั้งแต่ 100 คนขึ้นไป ต้องมีผู้ปฏิบัติงานในตำแหน่งนี้ เพื่อควบคุมดูแลให้การทำงานเป็นไปด้วยความปลอดภัย
ผมกลับมารับงานระยะสั้น มีกำหนดสัญญา 4 เดือน ทำหน้าที่ดูแลความปลอดภัยในงานก่อสร้างต่อเติมอาคารให้กับบริษัทผลิตแพคเกจจิ้งแห่งหนึ่ง เป็นบริษัทลูกครึ่งไทยผสมยุโรป ( ถ้าบริษัทนี้เป็นดาราคงจะหน้าตาดีไม่น้อย )
วันแรกของการทำงาน
ผมขับรถจากห้องเช่าเก่า ๆ (ที่ต้องจำใจอยู่แบบไม่มีทางเลือก เพราะที่อื่นเต็มหมด )
ไปยังบริษัท
โดยมีเส้นทางผ่านวิวภูเขาและทุ่งนาเขียวชะอุ่ม
ภาพความสวยงามของทิวทัศน์
ยังติดตราตรึงใจจนถึงทุกวันนี้
เมื่อถึงโรงงาน จอดรถเรียบร้อย
GM ของบริษัทก็พาผมไปดูพื้นที่ทำงาน
ซึ่งกำลังก่อสร้างรั้วกำแพงปูน
ภาพที่เห็นคือ
คนงานก่อสร้างชาวเขมรจำนวนนึง
กำลังทำงานกันอยู่
บางคนไม่ใส่เสื้อ
บางคนสวมรองเท้าแตะ
ขณะที่บางคนก็เท้าเปล่า
และยังมีเด็กตัวเล็ก ๆ อีก 2-3 คน
วิ่งเล่นอยู่รอบ ๆ
ผมรู้ทันที 4 เดือนหลังจากนี้
คงจะงานหนักแน่นอน !