ต้องยอมรับว่า จป. วิชาชีพ
มีบทบาทให้คุณให้โทษกับผู้รับเหมา
ดังนั้นจึงมีโอกาสสูงมาก
ที่จะได้รับข้อเสนอเป็นสินบนต่าง ๆ
ตั้งแต่ประกอบอาชีพนี้มา
มีหลายครั้ง
ที่ผู้รับเหมาชวนผมไปกินข้าวตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน
ซึ่งในโครงการนี้ก็เช่นกัน
เมื่องานก่อสร้างดำเนินไปถึงขั้นตอนของงานติดตั้งระบบไฟฟ้า
นั่นเป็นช่วงเวลาที่ผู้รับเหมารายย่อยต้องเข้ามา
ผมได้รับโทรศัพท์แนะนำตัวจากเจ้าของบริษัทติดตั้งระบบไฟฟ้า ที่นายถั่วเรียกว่า “อาจารย์”
(เป็นอาจารย์สอนอยู่ในสถาบันการศึกษาแห่งหนึ่ง)
อาจารย์ได้นัดหมายเจอกับผม ที่ไซต์งาน
ซึ่งวันแรกที่เจอกัน
แทนที่จะคุยเรื่องงาน
อาจารย์กลับพยายามชวนผมทานข้าว
โดยบอกว่า เพื่อ จะได้คุยเรื่องงานกันให้ชัดเจน
ผมเองไม่อยากไป
แต่เมื่อโดนคะยั้นคะยอ ก็เกรงจะเป็นการเสียมารยาท จึงรับปากไปว่า ได้
ความตั้งใจของผมคือไปทานอาหารกลางวัน ประเภท ข้าวผัด ก๋วยเตี๋ยว ข้าวราดแกง ซึ่งผมจะเป็นคนจ่ายเงินเอง ไม่ให้เลี้ยง
“ผมไม่ค่อยถนัดแถวนี้ ไปแถวบ้านผมดีกว่า”
อาจารย์บอก
“ลองดูนี่สิ น้อง ๆ น่ารักทั้งนั้น คุณชอบแบบไหน”
อาจารย์โชว์รูปผู้หญิงสาวสวยในมือถือ
ผมเข้าใจได้แล้วว่า
อาจารย์ไม่ได้อยากจะพาผมไปกินข้าวเพื่อนั่งคุยงานกันอย่างที่บอกตอนแรก
หลังจากอาจารย์ขอตัวกลับ แล้วขับรถออกไปได้ครู่หนึ่ง
ผมโทรศัพท์หาอาจารย์
“อาจารย์ครับ ผมไม่สะดวกไปในตอนนี้ เอาไว้จบโครงการแล้วค่อยว่ากันอีกทีนะครับ”
“เฮ้ย! ต้องไปก่อนเริ่มงานสิ เสร็จงานแล้วจะไปทำไม”
“ผมไม่สะดวกจริง ๆ ครับ สวัสดีครับ”
แล้วผมก็วางสาย
วันรุ่งขึ้น
พนักงานของบริษัทอาจารย์เข้ามาทำงานเป็นวันแรก
มี 1 คน อายุไม่ครบ 18 ปีบริบูรณ์
ตามกฎระเบียบที่กำหนดไว้
ผมให้กลับทันที
อาจารย์โทรมา
“คุณช่วยปล่อย ๆ ผ่านไปบ้างได้มั้ย
อย่าตรงจนเกินไปนักเลย”
อาจารย์บอกผม
“เรื่องนี้ไม่ได้ครับ”
ผมตอบอย่างหนักแน่น
หลังจากนั้น
ทุกครั้งที่ทีมพนักงานของอาจารย์
ทำผิดระเบียบ
ซึ่งเสี่ยงต่อการเกิดอุบัติเหตุ
ผมสามารถแนะนำ ตักเตือน
รวมถึงเบรกงาน
ได้อย่างไม่ติดขัดอะไร
ถ้าวันนั้นผมตัดสินใจไปกับอาจารย์
คงต้องเป็นเบี้ยล่าง
โดนทวงบุญคุณ
นำไปนินทา ให้เสียชื่อเสียง
อย่างแน่นอน
สำหรับน้อง ๆ จป.
ที่ตกอยู่ในสถานการณ์คล้ายๆ กัน
คำแนะนำของผม คือ
อย่าเห็นแก่ได้กับสินบน ที่ผู้รับเหมาเสนอให้
มันไม่คุ้มค่าหรอก
กับชื่อเสียงที่เสียไป